کاه

که را یارای آن است که
پیراهن پشمی بپوشد
که در آستین پر کاهی از زمستان گذشته
مانده باشد
و با ترس به یاد آورد که:
این کاه، برگی از علف های "هایدن پارک" است
در آن روز که بر آشیانه دست گشادیم
و با هم بودیم؟
این کاهی است که کمر فراموشی را شکسته است.
در بند کردن رنگین کمان- غاده السمان- عبد الحسین فرزاد